yAşADım.. büYüDüM.. vE biTTii...

küçüktüm ...
yaşanır biter diyorlardı aşk için






büyüdüğümü sandığımda benden büyük bi aşkın tam ortasında buldum kendimi ...
yaşanıp biteceğini bilemeden , inanmadan , inanmak istemeden





çok mutlyudum yanında ve ondan başkası yoktu hayatımda .
birbirimize sarıldığımızda bende yoktum aslında , tek bir beden ,
tek bir yürek gibi oluyorduk ...
biteceğini bilemeden , inanmadan , inanmak istemeden






bütün kalablıklarda bile dünyayı ikimiz için sanabilecek kadar aşıktım ...







yalnızlığı seçtiğini söyledi birgün !
beni artık sevmediğinin kibarcasıydı . biteceğini bilemeden , inanmadan ,
inanmak istemeden yaşadığım aşk bitmişti onun gözünde
ve artık ikimize ait değildi evren !





ne yapacağımı bilemedim sığdıramadım hi bir kılıfa acımı...
artık ikimize ait olmayan yalnızca evren değildi ,
bu acıda yalnızca bana aitti !




aynalara bakamaz , kendimi tanıyamaz oldum




yaşandı , bitti , büyüdüm !
şimdi bana düşen devam etmek bana kalan ne varsa hayatta...